​"انگار همین دیروز بود “
حتما تابه حال این جمله را از افراد مختلف شنیده اید ولی وقتی مادرها می گویند یک سوز خاصی دارد ،میگویند و همزمان آه می کشند و ستاره ای توی چشمهایشان برق می زند.
مادرها تنها کسانی هستند که خاطره ها رابا  قبل و بعدش تعریف می کنند ،  فریم به فریم قاب گرفته اند بدنیا آمدن و قد کشیدن بچه هایشان را. و در دل همه شان یک انگار همین دیروز بود لانه کرده کرده است.
برای مناسبت های مختلف تقویم بهانه های مرتبطی وجود دارد ولی تولد مادرترین عالم بهترین نوع انتخاب برای روز مادر است،مادر تمام خوبیها و مهرورزی ها ، شروع عاشقانه ی روییدن ها …
اما مادر شدن ساخته شدن است ، پایه ها را محکم گذاشتن است و چه معماری بهتر از پیامبر مهربانی ها و چه همراهی همراهتر از علی اعلاء.
مادران در هر نسلی شیوه ی مادرانه شان فرق میکرده، از حوای اولین تا مادران امروزی . اسمشان آنا باشد یا ننه فرقی نمیکند حتی مامان های امروزهم پر چادر حضرت زهرا(س) را  گرفته اند و بیشتر مادرانی که پدر هم هستند ،زنانی که پرستار شوهر مریضشانند ، دخترانی که همدم و مونس تنهایی پدرهایشان هستند این اسم زیبا را یدک می کشند.
اما یک بخش دیگر بر میگردد به مادرانی که با اینهمه دلبستگی ،بااینهمه عشق و بااین همه دوست داشتن عمیق می گویند برو خدا پشت و پناهت ،ام وهب هایی که هدیه می دهند تکه ی  جان و قلبشان را ،برای این مادران یک روز نه تمام عمر را باید روز مادر نامید . فاطمه نام تمام مادران شهیدان است.