​ماه کامل است،صدای کودکی پیچیده در گوش شهر،عطر حضور ملائکه است که دارند پرستاری می کنند وآغاززیستن را زمزمه می کنند در گوش نوزاد…

تاریخ ایستاده است به احترام لحظه ای که نازدختر عالم مادر شده است،اصلا شاید بهشت را خدا ازهمان روز بنا گذاشت ، روزی که زمین چشم هایش را بسته بود ،رودها عرق شرم بودند که شره کردند از پس سنگها،زمین دستهایش را روی صورتش گذاشت 

- من جایی شایسته برای پیشکشی سراغ ندارم …

خدا لبخند زد ودر بهشت را به روی فاطمه باز کرد.

صدایی پیچید در گوش عرش “انا اعطیناک الکوثر …” کوثری که حالا مادر شده بود.

 ماه کامل بود و در بغل فاطمه می درخشید ماه دیگری ، اسمش را بگذارید “حسن” که حسن تمام حسنات است، علی جان رمضان ماه توست که پدر شدی … فاطمه جان بهشت ارزانی توست به پاس شیره جانی که حسن ات را سیراب می کند …

صدایی در عرش پیچید ، فتبارک الله احسن الخالقین.

 لبخند هر نوزاد که متولد می شود شیرینی همان شب است که ملائکه در دهان بشریت می گذارد.

کامتان عسل فاطمه مادر شده است.