در بیان روشن زاویه دید کوتاهی نکنید.

تصورکنید که داستانی درباره باب می نویسید وتصمیم دارید که او شخصیت زاویه دید شماباشد.چطور میتوانید اطمینان حاصل کنید که از پس کاربرد زاویه دیدبه قوی ترین شکل ممکن بر می آیید.

اولین کاری که باید بکنید این است که داستان را همانطور که به نظر باب می رسد تصور کنید ودر این مورد تنها چیزی که واقعا لازم دارید تمرین است.

همچنان که در نوشتن داستان پیش می روید لازم است که شما در جایگاه نویسنده بیشتر و بیشتر باب بشوید.آنچه او می بیند را ببینید ودیگر هیچ.فقط آنچه او می داند را بدانید وفقط همین.تنها چیزی که او می شنود رابشنوید و نه بیشتر.حس های او را احساس کنید و برنامه ریزی تان محدود به برنامه هایی باشد که او توانش را دارد و الی آخر.

چشم هایم را میبندم ،امام دلهای بارانی ،امام جگرهای آتش گرفته از خیمه بیرون آمده ،خورشید عرق شرم می ریزد و پشت ابرها پنهان می شود ،اهل بیت امام پا جای پای آفتاب زمین می گذارند.آخرین نگاه طولانی است و عمیق … بر سرزمین کودکی ،بر خاطره های پیامبر ،بر شب زنده داری های مادر ،بر انعکاس صدای پدر در دیوار چاه

مکه زیر پاهایشان به لکنت می افتد ، عرفه جاری می شود از چشمهای اقیانوس 

چشم هایم را باز می کنم …حالا این الهی العفو که بر زبانهای ما روان است یعنی تاریخ حسین بن علی و اهل بیتش را قاب گرفته و به رخ جهانیان می کشد.

عرفه روز بازگشت است ،روز اتصال از رفتن به رسیدن ،از خدا بخواهیم عرفه را برایمان عارفانه رقم بزند.عرفانی که سیصدو شصت و پنج روز و ساعت و ثانیه در ما ریشه بدواند.

یادتان نرود داستان چه کسی را دارید تعریف می کنید( زاویه دید )

زاویه دید احتمالا بیشترین جنبه داستانی است که تا به حال روی آن بحث فراوان شده است و در عین حال بیش از بقیه دچار آشفتگی است 

اول ببینید داستان شما داستان کیست؟

بروید درون شخصیت و همان جا بمانید.

راز این تکنیک همه اش همین است .به زبان دیگر حتی در رمانی که صدهزار کلمه است تقریبا بالغ بر پنجاه درصد شاید هم نزدیک به هفتاد درصد از کار باید با زاویه دید شخصیت اصلی پیش برود .احساسات ،افکار ،پیش فرض ها و مقاصدی که شخصیت دارند باید بر کنش داستانی حاکم باشد.تغییر زاویه دید حتی اگر لازم باشد فقط باید به این دلیل باشد که مشکلات و مسائل همان شخصیت اصلی داستان شما بیشتر و بهتر آشکار شود.

برادران عزیز! خواهران عزیز! جوانان! هرچه انتخاب کنید برای خودتان انتخاب کرده‌اید. انتخاب خوب شما به خود شما برمیگردد؛ اگر انتخاب با غفلت انجام بدهید که انتخاب بدی از آب دربیاید بدی‌اش به شما برمیگردد… اگر درست و با دقّت انجام دادید، دو فایده میبرید: اوّلاً خدای متعال از شما راضی میشود که کار را درست انجام داده‌اید؛ ثانیاً نتیجه‌ی کار به احتمال زیاد نتیجه‌ی درست خواهد بود…
بشناسید و انتخاب کنید؛ بشناسید. به دینشان، به تعهّدشان، به وفاداری‌شان به انقلاب، به ایستادگی‌شان در راه انقلاب، به عزم و اراده‌شان، به شجاعتشان و به مرعوب نشدنشان خاطرجمع بشوید، [آن‌وقت‌] رأی بدهید… آنجایی هم که نمی‌شناسید، نگویید من نمی‌شناسم پس رأی نمیدهم؛ نه، بروید سراغ کسانی که به دین آنها، به تعهّد آنها و به بصیرت آنها اطمینان دارید، از آنها سؤال کنید؛ این راه علاج است… در آن صورت، نتیجه‌ی انتخابات نتیجه‌ای خواهد بود که ان‌شاءالله به نفع کشور است.
🔻رهبر معظم انقلاب/ 5 اسفند 94 در دیدار با مردم نجف آباد