دهمین ستاره درخشید،ملائکه صلوات فرستادند ،نور هدایت مثل شکوفه های سیب پاشیده شد بر سر جهانیان.

امام جواد(ع) خوشبوترین گل هستی را در آغوش گرفته بود و در گوشهایش اذان می گفت …

الله اکبر الله اکبر … چه ترانه ی دل انگیزی بود وقتی از دهان جود و کرم بر گوش هدایت نواخته می شد.

تمام عرش فتبارک الله می خواندند،ستاره ها دور ماه حلقه زده بودند و پایکوبی می کردند.بر تن متوکلیان اما لباسی از آتش دوخته شده بود،طره ای از آفتاب که مثل تیزی تیغشان در چشم فرو می رفت.

میلاد هادی هدایت بشر مبارک.

در بیان روشن زاویه دید کوتاهی نکنید.

تصورکنید که داستانی درباره باب می نویسید وتصمیم دارید که او شخصیت زاویه دید شماباشد.چطور میتوانید اطمینان حاصل کنید که از پس کاربرد زاویه دیدبه قوی ترین شکل ممکن بر می آیید.

اولین کاری که باید بکنید این است که داستان را همانطور که به نظر باب می رسد تصور کنید ودر این مورد تنها چیزی که واقعا لازم دارید تمرین است.

همچنان که در نوشتن داستان پیش می روید لازم است که شما در جایگاه نویسنده بیشتر و بیشتر باب بشوید.آنچه او می بیند را ببینید ودیگر هیچ.فقط آنچه او می داند را بدانید وفقط همین.تنها چیزی که او می شنود رابشنوید و نه بیشتر.حس های او را احساس کنید و برنامه ریزی تان محدود به برنامه هایی باشد که او توانش را دارد و الی آخر.