​:

آخرین روز بهار است

بله بهار به نفس نفس افتاده است و آخرین هایش را بساط کرده و داد میزند : آهای آدمهای تنها بیایید کمی عشق بردارید ، بیایید مرا بهانه کنید و دلواپس تمام کسانی شوید که به اندازه یک خاطره در جان شما جا دارند، بیایید برایتان طعم روزهای خیابان گردی آورده ام …

اصلا بهار آمده بود عطر اقاقیا را بریزد بین انگشتانمان و هوای مان کند که دلمان را برداریم و قدم بزنیم تمام دلتنگی ها را … بهار خیلی کارها با ما داشت حقش نبود انقدر زود تمام شود

آه بهار دوست داشتنی دارد تمام می شود و بعضی از ما هنوز آنقدر عاشق نشده ایم که اردیبهشت را سنجاق کنیم به همه ی فصلهای سال ، مولانا بخوانیم و لبخند بزنیم و عصر ها را از جیب هایمان بیرون بریزیم کنار یک استکان کمر باریک ، توی نعلبکی ….

بهار آمده بود یادمان بیاورد هنوز چیزی به اسم ته قلب وجود دارد که می تواند متعلق به خودمان باشد و یواشکی هایمان را مال خودش کند.

بهار هنوز هست کمی بهاری زندگی کنید…

روزتان بهاری
زهرا. حسینی

شاید خنده دار باشد ولی من دلم میخواهد کسی را داشته باشم که داد بزند بگوید برو گم شو وآن آدم انقدر پیش خداعزت داشته باشد که من بروم … بروم  گم بشوم ،انقدر گم که همه  یادشان برود کسی بوده با این هویت ،اصلا کاش بشود بگویی خدایا من مینشینم همینجا شما برو یک باردیگر قلم و دواتت را بیاور و قصه دیگری برایم بنویس آن یکی شخصیت هاش خیلی زیاد بود ،فضای داستانش خیلی طوسی بود …

بگویی حالا اینبار من را یک خرس قطبی خلق کن چه میشود مگر!

حالا دنیا یک لاغر دراز صورت کک و مکی نداشته باشد به کجایش بر میخورد!

باور کن به هیچ کجایش

یک خرس قطبی سفید که وظایف حیاتی اش را بهترین وجه ممکن انجام بدهد ،و تو از خواب زمستانی اش راضی باشی ،تازه سر ملائکه هایت هم خلوت تر بشود کلی

اصلا آقا بیا این پایین ببین چه خبر است! ازآن بالا بالاها همه چیز کوچک دیده می شود خب

دلتنگی ها ،دردها ، سوراخ سمبه های دل که هیچی دیگر

سرت شلوغ شده مشتی … شلووووغ 
زهرا حسینی