​تکلیف تمام عرش امشب

فتبارک الله احسن الخالقین است

ماه کامل است

کهکشانی بوسه می زند به لب هایش

ماه کامل است

آغوش فاطمه 

به اندازه ی تمام جغرافیا بزرگ شده است

چقدر شبیه مادری آقا

درد از پهلوی تو جوانه می زند

ریاضیات را بهم ریخته این نداشتن ضریح و 

این همه دخیل

حسینیه ها همه حسنیه اند 

این غبار بقیع است که می رسد به کرب و بلا

گرسنگی از لغت نامه ها حذف شده 

کوفه شاه سفره دار دارد …

زهرا حسینی

ناخن های پسرم را میگیرم ،بابا می گفت ناخن هایت را که گرفتی بریز توی مشتت و بگو شر برو خیر بیا شر برو خیر بیا ….بعد ببر و بینداز بیرون خونه.

من آنقدر محکم میبستم دستم را و تکرار می کردم که تمام شرها بروند و خیرها بیایند.همانموقع به شر فکر می کردم امتحان ریاضی ام می آمد توی ذهنم به خیر فکر می کردم کفش پاشنه بلند صورتی با پتپیونی براق دلم را آب می کرد.

بزرگ شدیم و نفهمیدیم ما هرچقدر که محکمتر گفتیم  شرها کنارمان قد کشیدند بزرگ تراز امتحان ریاضی خیلی بزرگتر.

-پسرم ناخن هایت را بگیر توی مشتت و بگو “شر برو خیر بیا”