“اسم مستعار”

چشم هایم را

قاب می کنم

و کنار عکست

روی طاقچه می گذارم

مادر

صدایت را

مثل دسته گل عروسی تان

خشک کرده

ولای دفترهای شعرش می گذارد

بلیط خریده ام بابا

فلوجه اما

از تمام نقشه های جغرافیا

پاک شده است

مثل تو

از شب هایم

و از دست هایم

نام مستعارت را

بر روی سنگی سفید نوشته اند

” مدافع حرم “

بیشتر به تو می آید.

شاعر زهرا حسینی